حالت Fullscreen یا Borderless – کدام گزینه برای گیمرها مناسب‌تر است؟

در اکثر بازی‌های مدرن ویندوز، این دو حالت نمایش به کاربر ارائه می‌شوند. شاید در نگاه اول تفاوت چندانی میان این گزینه‌ها نبینید، اما انتخاب درست می‌تواند تجربه بازی شما را بهبود بخشد و حتی برخی مشکلات خاص در بازی‌ها را رفع کند. در این مقاله از وبلاگ لرنچی، قصد داریم به بررسی تفاوت‌ها، مزایا و معایب هر کدام از این حالت‌ها بپردازیم و به شما کمک کنیم بهترین گزینه را برای نیازهای خود انتخاب کنید؛ پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

تفاوت بین دو حالت صفحه نمایش در بازی

در حالت تمام‌صفحه (Fullscreen) یا Exclusive Fullscreen، تمامی نمایشگر و منابع پردازنده گرافیکی (GPU) به بازی اختصاص داده می‌شوند. در این حالت، دیگر برنامه‌ها به پس‌زمینه می‌روند و اولویت کمتری خواهند داشت.

در مقابل، در حالت بدون‌حاشیه (Borderless Fullscreen)، شما در واقع یک پنجره دیگر روی دسکتاپ مشاهده می‌کنید که تمام صفحه را اشغال می‌کند، اما بدون حاشیه‌های معمول پنجره‌ها.

این تفاوت اساسی باعث می‌شود هر کدام از این حالت‌ها برای موقعیت‌های خاصی مناسب باشند. در ادامه به بررسی مزایا و معایب هر کدام می‌پردازیم.

حالت بدون‌حاشیه و Borderless Fullscreen

یکی از مزایای اصلی حالت بدون‌حاشیه (Borderless Fullscreen) سهولت در جابه‌جایی بین برنامه‌ها است. از آنجا که در این حالت شما هرگز به‌طور کامل دسکتاپ ویندوز را ترک نمی‌کنید و بازی در قالب یک پنجره عادی اجرا می‌شود، تغییر به سایر برنامه‌ها با استفاده از میانبر Alt-Tab سریع و روان خواهد بود.

در مقابل، جابه‌جایی بین برنامه‌ها در حالت تمام‌صفحه (Fullscreen) می‌تواند بسیار کند و خسته‌کننده باشد. حتی در کامپیوترهای مدرن، ممکن است چند ثانیه تا حتی یک دقیقه طول بکشد تا از حالت تمام‌صفحه به دسکتاپ بازگردید. این تأخیر به دلیل نیاز به انتقال داده‌ها از حافظه، تخصیص مجدد منابع، و آماده‌سازی سیستم برای نمایش دسکتاپ رخ می‌دهد.

بنابراین، اگر اغلب بین بازی و برنامه‌های دیگر جابه‌جا می‌شوید، حالت بدون‌حاشیه گزینه بهتری خواهد بود.

برخی ویژگی‌ها فقط در حالت تمام‌صفحه فعال هستند

بسته به بازی، برخی از ویژگی‌های گرافیکی تنها در حالت تمام‌صفحه (Fullscreen) به‌درستی عمل می‌کنند. در حالت تمام‌صفحه، بازی کنترل کامل بر وضوح تصویر (Resolution) و نرخ تازه‌سازی (Refresh Rate) نمایشگر دارد. اما در حالت بدون‌حاشیه (Borderless)، تنظیمات به وضوح و نرخ تازه‌سازی دسکتاپ محدود می‌شود.

علاوه بر این، برخی فناوری‌های گرافیکی مانند V-Sync، NVIDIA G-Sync یا ویژگی‌های مشابه ممکن است در حالت بدون‌حاشیه به‌درستی کار نکنند یا اصلاً فعال نباشند.

هرچند که بازی‌های مدرن و نسخه‌های جدید این فناوری‌ها معمولاً با حالت بدون‌حاشیه سازگارتر هستند، اما برخی از بازی‌های قدیمی ممکن است هنگام اجرای آن‌ها در حالت بدون‌حاشیه با مشکلاتی مواجه شوند. همچنین، برخی بازی‌های جدید حتی حالت تمام‌صفحه را به‌عنوان گزینه ارائه نمی‌دهند و تنها با حالت بدون‌حاشیه اجرا می‌شوند.

اگر به ویژگی‌های گرافیکی پیشرفته و بهینه‌سازی نرخ تازه‌سازی اهمیت می‌دهید، حالت تمام‌صفحه همچنان می‌تواند انتخاب بهتری باشد.

عملکرد متفاوت بازی‌ها در حالت‌های مختلف نمایش

تجربه نشان داده است که برخی بازی‌ها در یکی از حالت‌های تمام‌صفحه (Fullscreen) یا بدون‌حاشیه (Borderless) عملکرد بهتری دارند. به همین دلیل، اگر در اجرای یک بازی با مشکل مواجه شدید، تغییر بین این دو حالت می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد. این روش بیشتر از آنچه تصور کنید مؤثر است و حتی ممکن است یک بازی روی کامپیوترهای مختلف با حالت‌های متفاوت عملکرد بهتری داشته باشد.

برای مثال، یک لپ‌تاپ گیمینگ با کارت گرافیک NVIDIA ممکن است بازی‌ها را در حالت بدون‌حاشیه بهتر اجرا کند، در حالی که همان بازی روی یک سیستم دستی با پردازنده گرافیکی AMD ممکن است در حالت تمام‌صفحه عملکرد بهتری داشته باشد. بنابراین، برند پردازنده گرافیکی (GPU) و درایورهای آن نیز می‌توانند تأثیر مستقیمی بر عملکرد بازی در هر یک از حالت‌ها داشته باشند.

در نهایت، اگر یک بازی در یکی از حالت‌ها دچار مشکل شد، آزمایش هر دو حالت می‌تواند تجربه بازی شما را بهبود بخشد.

عملکرد بهتر در حالت تمام‌صفحه

در بیشتر بازی‌ها، به‌ویژه بازی‌های موجود در آرشیو گسترده بازی‌های کامپیوتری، عملکرد بازی در حالت تمام‌صفحه (Fullscreen) بهتر از حالت بدون‌حاشیه (Borderless) است. هرچند که این موضوع در مورد بازی‌های مدرن با موتورهای بازی‌سازی جدید کمتر صدق می‌کند، اما برای بسیاری از بازی‌های قدیمی‌تر همچنان قابل مشاهده است.

میزان بهبود عملکرد به سیستم شما و تنظیمات نرم‌افزاری بازی بستگی دارد، اما ممکن است چند فریم اضافی به‌دست آورید. مهم‌تر از آن، مشکلاتی مانند تأخیرهای ناگهانی (Hitches) و لرزش‌های کوچک (Microstutters) معمولاً در حالت بدون‌حاشیه بیشتر دیده می‌شوند.

اگر به دنبال تجربه‌ای روان‌تر و بدون نقص در بازی هستید، به‌ویژه در بازی‌های قدیمی‌تر، حالت تمام‌صفحه معمولاً انتخاب بهتری خواهد بود.

تنظیمات چند مانیتوره با حالت بدون‌حاشیه بهتر عمل می‌کند

بسیاری از گیمرها از تنظیمات چند مانیتوره برای کامپیوترهای گیمینگ خود استفاده می‌کنند. مانیتور دوم معمولاً برای اجرای برنامه‌هایی مانند Discord یا ابزارهای استریم بازی به کار می‌رود. اگر می‌خواهید به‌راحتی و بدون دردسر بین بازی و برنامه‌های مانیتور دوم جابه‌جا شوید، حالت بدون‌حاشیه (Borderless) بهترین انتخاب است.

در این حالت، بسیاری از بازی‌ها به طور خودکار متوقف نمی‌شوند حتی اگر پنجره آن‌ها فوکوس را از دست بدهد. این ویژگی باعث می‌شود بتوانید به‌راحتی از برنامه‌های مانیتور دوم استفاده کنید و بدون مشکل به بازی خود بازگردید.

برای کسانی که از چند مانیتور استفاده می‌کنند و نیاز به جابه‌جایی سریع بین برنامه‌ها دارند، حالت بدون‌حاشیه تجربه‌ای کارآمد و روان را فراهم می‌کند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، انتخاب بین حالت تمام‌صفحه (Fullscreen) و بدون‌حاشیه (Borderless) به نیازها و اولویت‌های شخصی شما بستگی دارد. اگر به دنبال عملکرد بهتر و تجربه‌ای روان‌تر در بازی‌های تک‌مانیتوره هستید، حالت تمام‌صفحه معمولاً گزینه بهتری است. اما اگر از تنظیمات چند مانیتوره استفاده می‌کنید یا نیاز به جابه‌جایی سریع و بدون تأخیر بین برنامه‌ها دارید، حالت بدون‌حاشیه می‌تواند راحتی بیشتری را فراهم کند.

در نهایت، هیچ کدام از این دو حالت بهترین گزینه برای همه نیستند و ممکن است بسته به بازی، سیستم شما و حتی نوع پردازنده گرافیکی، یکی از آن‌ها بهتر عمل کند. بهترین روش این است که هر دو حالت را امتحان کرده و براساس تجربه خود انتخاب کنید که کدام یک برای شما مناسب‌تر است.